Bye botany, baboons en bijzonder gezellige mensen

School
Ook de afgelopen tijd is de halve beestenboerderij weer langs gekomen in onze achtertuin; baboons die op gorilla’s lijken zo groot, vervet monkeys die naar binnen sneaken om eten te jatten, de gebruikelijke buffels, neushoorns en giraffes die af en toe komen kijken hoe het er voor staat of die ene keer toen het al donker was en we alleen het geluid van olifanten konden horen die takken aan het breken waren. Het leek zo gewoon op een gegeven moment, maar ik ga dat nog missen back home in de Reestdal. Maar ach, daar hebben we ooievaars waar andere mensen de auto voor aan de kant van de weg zetten. Ook mooi! :D

Verder qua uitstapjes van school, hebben we nog het volgende gedaan:
- Lekker wezen vissen. Floor en ik vormden een team (het zal ook weer eens niet) en we gingen er vol voor om als eerste die dag een lekker visje te vangen. Helaas mocht het niet zo zijn. Floor had er nog wel de skills voor, maar volgens enkele mannen uit onze groep hing ik steeds aan hun lijn vast. Dit was ook vaak geval, maar ik blijf erbij dat mijn vishengel een afwijking had naar rechts. Zwaar komisch was het wel: zie je opeens iemand naast je vet enthousiast heen en weer springen omdat ze denken dat ze beet hebben, ben ik het maar. ;)
- Onder de sterren geslapen, oftewel overnight survival. Na het hout sprokkelen en stenen verzamelen had iedereen een plekje rond het vuur veroverd. Zodra het bedtijd was, probeerde ik te slapen, maar het was erg koud en ik lag nou ook niet bepaald lekker. Daarom heb ik de hele nacht maar voor pyromaantje gespeeld. Brand, it’s in the name.
- Schieten! Na veel pogingen, is het de laatste week dan toch doorgegaan. Ik zei van tevoren nog: “het lijkt mij echt iets voor mij, maar ik denk dat als ik daar sta dat ik echt zwaar door de mand val…” Maar gelukkig bleek dit niet zo te zijn. We mochten met twee geweren schieten. Met de riffle had ik 33 van de 40 punten en met de shot gun had ik 2 van de 3 schoten raak. “If it sounds cool, it will be cool” en cool was het!

23 juni. Last but not least; mijn verjaardag!! De vorige keer dat ik mijn verjaardag in het buitenland vierde was in Zuid-Amerika. Toen was het niet zo’n succes, aangezien ik enorm last hoogteziekte had. Dit keer was het gelukkig heel anders. Een paar van mijn favoriete woorden omschrijven deze avond het beste: briljant, geniaal, legendarisch! We gingen met z’n allen (incl. onze twee leraren) uit in Louis’ Pub. Nadat Britta mij allerlei shotjes had gevoerd en ik haar terug pakte met Strorum (80%), zat de sfeer er aardig in. Iedereen was, laten we zeggen, erg gezellig (:D) en het was een avond die ik niet snel zal vergeten!

Chill:
De dag na de toets zijn we naar Grahamstown vertrokken voor het jaarlijkse International Arts Festival. Hier hebben we heerlijk ingeslagen qua souvenirs en we hebben hier een aantal voorstellingen gezien; één met Afrikaanse zang en dans, één stuk van een moderne dansgroep en we hebben een upcoming bandje zien spelen. Erg leuk en gezellig! De volgende dag een taxi genomen naar PE om daar onze auto voor de komende maand op te halen. Tenminste… dat was onze planning. Die man van de autoverhuur dacht hier anders over en zei dat wij een AS klasse auto hadden gereserveerd via het internet, terwijl wij volhielden dat dit toch echt een B klasse moest zijn. Dus toen hij onze zogenaamde huurauto tevoorschijn had getoverd, begonnen zowel Kyra als Floor als ik hevig te protesteren; “nee hoor, nee. Meneer, dit snapt u toch zelf ook wel, dat gaat niet passen natuurlijk.” Dus wij naar een andere maatschappij toe, op zoek naar een klasse B auto. Daar werden wij natuurlijk weer finaal opgelicht (of nou ja, zo ver hebben we het niet laten komen) en dus wij weer terug naar onze oude vriend. Toch maar dat kleine gebakje genomen voor een week en dan ruilen we die in Jo’burg wel om voor een grotere bolide.

We zijn teruggereden naar Madolo’s om daar onze spullen te pakken, een filmpje te kijken en lekker te slapen om de volgende dag vanuit daar te vertrekken. Vlak voordat we weggingen zei onze leraar nog tegen ons (met een grijns van oor tot oor): “You know that you passed it right?” Toch lekker om zo relaxt te beginnen met onze reis.

Onze eerste stop was Hogsback. Hier hebben we geslapen in het hostel ‘away with the fairies’. Tolkien was geïnspireerd door dit gebied voor het maken van Lord of the Rings. En toen wij hier rondreden en een stukje gelopen hadden, snapten wij erg goed waarom. Op elk moment kunnen er overal elfjes tevoorschijn komen en verwacht je hobbits achter de ramen van de kabouterhuisjes. In de achtertuin van het hostel is de legendarische badkuip van waaruit je een prachtig uitzicht op de bergen hebt. Helaas was deze in gebruik toen wij er waren, maar vanuit de 25m hoge boomhut hebben we ook een prachtige blik kunnen werpen op de omgeving.

Next stop: Port St Johns. Dit maal geslapen in het hostel ‘Amapondo’. ’s Avonds heerlijk een potje kaarten gespeeld bij een kampvuurtje en slap zitten ouwehoeren met een paar locals en de eigenaar van het hostel. Naast discussies over het geloof, het verschil in mannen en vrouwen etc. vertelde hij dat hij in de film ‘Wit licht’ heeft gespeeld, wat grotendeels in dit gebied is opgenomen. Ook is (de landingsbaan van) Port St Johns gebruikt als filmlocatie voor films als Blood Diamonds. Dit wilden wij natuurlijk van dichterbij bekijken, maar de volgende dag bleek dit toch moeilijker om te vinden dan gedacht en daarnaast hadden we nog een lange reis voor de boeg dus zijn we doorgereden naar het hostel ‘Sani lodge’ dichtbij de Sani Pass.

Op het moment dat wij aan kwamen scheuren, zagen Kyra en Floor op één van de auto’s staan: Jeremy. (Achtergrondinfo: zo heet één van de andere wildlife studenten ook.) “Nee, dat zal wel niet zo zijn” Floor loopt naar de auto: “heet Stephan, Wouters van z’n achternaam?” “Ja” “Dan zijn dit ze!” Hilarisch! Jammergenoeg hebben we ’s avonds geen biertje/wijntje met ze kunnen drinken, aangezien zij het nodig vonden om cultureel bezig te zijn door bij een lokaal gezin te slapen. ;)

Op dit moment slapen we in het hostel ‘amphitheater’ aan de oost-kant van Lesotho. Dit is echt het mooiste hostel sof ar. Super mooi met een super mooi uitzicht. Ik hoop zo wat foto’s te plaatsen, dus als het gelukt is, zal ik weer even een link plaatsen.

Al slalommend om gaten en beesten te ontwijken, hebben we tot nu toe een prachtige route afgelegd richting het noorden. Onderweg lagen er erg veel dode honden en geiten aan de kant van de weg. Het blijft zielig, maar aan de andere kant went het wel, totdat deze beestjes opeens zijn vervangen door een dood paard…

Als ik Zuid-Afrika tot nu toe zou moeten omschrijven, zou ik zeggen dat het een land is met hele vriendelijke mensen en dat het landschap erg afwisselend is. (Even tussen door; pap/mam, ik vind het erg jammer dat ik met jullie de farden route heb gedaan. Ook prachtig natuurlijk, maar het kan lang niet tippen aan dit gedeelte van Zuid-Afrika. Dus als jullie de volgende keer een 4x4 huren om door de Cederberg Mountains en de Baviaanskloof te scheuren (puur voor de kick natuurlijk ;)), plak er dan a.u.b. een paar weken aan vast om het gebied waar ik nu ben te bekijken. Zeer de moeite waard!) Of je rijdt wars door het bos, of je ziet boeren hard aan het werk op het land, of je rijdt door een savanne gebied en kom je niemand tegen, of je staat opeens stil midden in een stadje en krioelen er tientallen mensen om je auto heen; de een al balancerend met een krat bier op z’n hoofd, de ander met zes levende kippen in z’n handen.