Einde van weer een mooi avontuur!

Ik ben inmiddels alweer bijna twee weken thuis, maar hierbij het laatste deel van mijn avontuur.

Volgens mij was ik de vorige keer geëindigd bij het Kruger Park. Vanuit daar zijn we toen naar St. Lucia geweest. Hoogtepuntje: Isimangaliso. Wij hadden eigenlijk geen idee wat het was, dus ik vroeg nog bij de ingang of het een park was met beestjes enzo.. Die man begon spontaan te grijnzen: ‘uh…ja!’ Later bleek het park onderdeel van Unesco te zijn ;) En terecht. Mooiste wildlife park wat ik in Zuid-Afrika gezien heb denk ik. Later ook nog nijlpaarden in het wild gespot, dichtbij het strand. Erg apart zo dichtbij de bewoonde wereld.

De volgende stop was in Durban waar we walvissen en dolfijnen hebben gespot. Het is dat we wisten dat het walvissen waren, want meer dan een rug, staartvis en een spuitgat hebben we niet meer gezien. Op zich leuk, maar niet superspectaculair. ’s Avonds hebben we een typisch lokaal diner gehad bij de house of curries: bunny chow! Op een erg gezellig terras (sinds tijden weer buiten gezeten) hebben we hier Durban-style uitgaanseten geproefd. Erg lekker. Soort vierkant brood met daarin pittig eten; kip,lam, beef, etc.

Langs de kust zijn we naar het zuiden vertrokken om naar het hostel mantis & moon te gaan in Umzumbe. Dit was een erg sfeervol hostel met een soort jungle waar apen boven je hoofd tarzan aan het spelen zijn. Hier hebben we voornamelijk relaxed aan gedaan; strandbezoek, kampvuur, je kent het wel ;)

Verder naar het zuiden brachten we voor de tweede keer een bezoek aan Port St Johns. Dit keer verbleven we in het hostel jungle monkey, waar een erg relaxte sfeer hing. In PSJ hebben we bijster weinig gedaan moet ik zeggen. Onder het motto: ‘goed voor ’t land’, kwam de regen met badkuipen vol naar beneden. Ons activiteitenprogramma bestond dan ook uit: film kijken, boek lezen en kaartspelletjes spelen. ’s Avonds een hostel in Unterberg gebeld, wat als volgende stop gepland stond. Door het weer in PSJ vroeg ik dan ook als eerst hoe het weer daar was omdat we wel weer toe waren aan wat zonnestralen. Wat bleek? Het sneeuwde (!) daar.. Veel wegen waren afgesloten, dus hebben we ons plan gewijzigd en zijn we dezelfde weg terug gereden langs de kust naar het noorden. Onderweg hoorde ik voortdurend Sonja (moeder van Floor) in m’n hoofd. Ik hoorde haar constant roepen dat we goed moesten opletten en voorzichtig moesten doen. Dat hebben we zeker gedaan, want het was een vermoeiende lange rit met mist, regenrivieren, gaten in de weg en een koe die ons met auto en al probeerde te spiesen.. schrok me dood!

Net onder Durban zijn we toen gestrand in gelukkig een erg fijn hostel in Warner Beach: blue sky mining. Het was er warm, de bedden hadden dikke matrassen en de douche was zalig. Vanuit hier zijn we weer een dagje naar Durban geweest. Als ik een hoogtepuntje moet noemen van deze daytrip, dan is het toch zeker wel ons bezoek aan de Hare Krishna tempel. Er ging weer eens een wereld voor mij open. Ze hebben daar een blauwe baby uit een sprookje gebombardeerd tot God. Ja hoor…!! Hare Hare Krishna, Krishna Krishna, Krishna Hare, Krishna Krishna. Zo, genoeg gechant, nu op naar een gelukkig leven.

Vanaf de kust richting drakensberg, hebben we een pitstop gemaakt in Pietermaritzburg, waar we gecruised hebben door de valley of 1000 hills en ik eigenhandig een asbak heb gepottenbakt/pottengebakt (?). Hierna stond het hostel Amphitheater in Bergeville ook weer voor een tweede keer op het programma. Dit keer met een tour naar Lesotho. Erg leuk! Het begon met een Afrikaanse massage vanaf de grens (super slechte hobbelweg) en in een klein dorpje hebben we een school bezocht, heeeerlijk gehiked, San rotsschilderingen gezien en een witte vlag gespot om bier te drinken bij een shebeen. (Witte vlag: normaal bier, gele vlag: ananasbier, rode vlag: vlees, groene vlag: groente. Simpeler kan niet. Als iemand producten over heeft, hang je gewoon de vlag uit, waarna het dorp vanzelf op je huis afkomt stormen om producten te kopen. Geniaal bedacht al zeg ik het zelf.)

Na Lesotho zijn we weer naar een plaats gegaan die ons niet onbekend was: Johannesburg. Dit keer om nog voor één keer cultureel te doen om daarna terug te vliegen naar Nederland. Floor heeft protea’s gekocht bij een soort van bloemenveiling/Intratuin en we zijn naar het Apartheidsmuseum geweest. Dik moeilijk lopen doen om daar te komen, staan we uiteindelijk voor de ingang is het dicht op maandag. Staat natuurlijk wel in de boekjes, maar alsof wij dat lezen..?! De volgende dag (op de dag van vertrek) hebben we dus nogmaals een poging gedaan, welke dit keer geslaagd was. Het is een erg mooi en interessant museum wat zeker de moeite waard was.

Tijdens de 11-uur durende vlucht van Jo’burg naar Londen heb ik werkelijk geen oog dichtgedaan. Dit keer lag het niet aan schreeuwende huilbaby’s, maar meer aan het dubbelgeklapt liggen op een kinderstoeltje. Ik ben gewoon niet gemaakt voor een vliegtuig.. Wat een ramp! Op londen hebben Floor en ik nog geprobeerd om een vlucht eerder naar Nederland te nemen, maar dit kon helaas niet, dus zat er niks anders op dan toch maar acht uur wachten.. Maar ach, wat is nou acht uur op een mensenleven, hè.. Daarom! Precies! En ik moet zeggen; het wachten werd beloond, want op Schiphol werden Floor en ik op typische wijze welkom geheten. Floor (en ik trouwens ook) met een ballon aan een touwtje (belangrijk detail) en ik met een spandoek. Waarvoor nogmaals dank! ;)

Dan nu nog even een korte terugblik, want dat hoort nou eenmaal zo als je een lange verre reis maakt. Nee, alle gekheid op een stokje; ik heb genoten!! School was supergezellig en bestond voornamelijk uit veel ouwehoeren, de weekendjes weg en stapavonden waren hilarisch en legendarisch, het landschap prachtig en afwisselend en de Zuid-Afrikanen superleuke mensen met een smile van oor tot oor. Had het zeker niet willen missen!!

Quotes/Annekdotes:
Floor: “Berber, als er een hond op de weg loopt, gewoon doorrijden. Hij liever dood dan wij.” Later komt er een hele kudde schapen ons tegemoet lopen. Dus ik alarmlichten aan en rustig afremmen. Floor: “Wat had ik nou gezegd over beesten op de weg?!”

08.15 uur. Masha: “Wat doen die vrouwen hier allemaal op straat? Zijn dat hoeren?”
(Wachten gewoon op een taxibusje langs de kant van de weg)