Uit op je s to the lippers!
Door: Berber
Blijf op de hoogte en volg Berber
16 Maart 2011 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Even ter voorbereiding op wat komen gaat: in onderstaande tekst zit geen rode draad en al helemaal geen samenhang. Behalve dan dat zich dit allemaal in Zuid Afrika afspeelt, WANT DAAR BEN IK NU!!
Ok, om van start te gaan met een serieuze aangelegenheid; onze moduulopdracht voor school. We moeten een eco-friendly lodge ontwerpen in the Eastern Cape. Hier ben je heel vrij in, maar er moet wel een strategisch, organisatorisch, marketing en een financieel deel in zitten en het moet binnen de perken van 100 pagina’s blijven. Heel toevallig, maar Marloes, Kyra, Floor en ik zitten bij elkaar in een groepje. Wij hadden als idee om een lodge te bouwen die gericht is op de zakelijke markt. Misschien is dit niet voor iedereen even interessant, dus anders zap door naar de volgende paragraaf. Maar het is onder het motto: leuk om later terug te lezen. Dus daarom ga ik even verder. De zakelijke markt dus; we willen bij ons op het terrein vergaderruimtes, presentatieruimtes en conferentiezalen. Tevens (ojee, mijn schrijfgeouwehoer komt weer boven) willen wij een soort pakketten aanbieden waarbij mensen hun eigen verblijf kunnen samenstellen. Dus bijvoorbeeld inclusief trainingen en workshops. Dit doen wij dan door samen te werken met andere bedrijven. We richten ons op de zakelijke markt dus willen we een 5-sterren accommodatie met daarbij een tennisbaan, een fitnessruimte, een spa en een zwembad. Stukje leisure hè, onderschat dat niet. Is that so? Ja that is so! Ook willen we natuurlijk wel een paar lodges bouwen, maar niet te veel want dan komen er toeristen en kinderen en die willen wij niet. Lees: groot bord aan de ingang met daarop een schattig kindje met een dik rood kruis er doorheen. Ja mensen, anders kunnen die zakenmensen toch niet ongestoord aan het werk... Wel een beetje prioriteiten stellen. Oja, we willen ook geen beestjes, hooguit een paar geitjes en konijnen, want die moeten anders ook allemaal onderhouden worden. Kost dat? Duur! P.s. tips/adviezen/creatieve ideeën zijn welkom.
Next: uit in de Snotjes! Oftewel the snorting grunter, maar iedereen noemt het de Snorts, behalve floor en ik; ‘kom, we gaan naar de snotjes!’. De wekelijkse stapavond is woensdagavond, dus je raadt het al: vanavond weer! Ik zeg: goed verhaal. Lekker kort ook.
En door: een bezoek aan de plaatselijke dokter samen met Marloes. Marloes als patiënt voor een moedervlek. Ik als tolk en als mentale ondersteuning. Komen we daar aan, zitten daar serieus drie doktersassistentes (Chinese taferelen). Zijn ze zich met z’n drieën aan het buigen over een dossier, kom ik er weer tussendoor bulderen: nice teamwork here! Maar ja na het papierwerk te hebben ingevuld, gingen Marloes en ik naar dr. Webster’s spreekkamer. Of nou ja gezellige huiskamer kan je het bijna noemen. Geniaal, alle vier de muren waren haast allemaal volgehangen met foto’s van zijn hele familie. Op een gegeven moment begon hij zo halverwege zijn onderzoek een verhaal te vertellen dat hij op een dierenshow kippen showde. Een vriend van hem stond ook op deze show en die was op een gegeven moment tegen een Afrikaanse vrouw aan het kletsen. Dokter: ‘zegt mijn vriend tegen die vrouw “ik fok poezen”. Die vrouw schrikt zich helemaal de pleuris want een poes in het Afrikaans is zeg maar niet een kat, as you know what I mean, dus die vrouw zo “je kan zo nie praten nie”.’ Één en al hilariteit.
Dan onze balkondeur. Die was dus al kapot sinds het begin dat we hier zijn. Dit hadden we aan school gemeld en na jawel een maand later stond er opeens een klusjesman voor onze deur. Doodeng. Wij dat dus uitleggen, ging die man dat slot maken. Of nou ja, in die veronderstelling leefden wij. De volgende dag doet Marloes die deur open, maar nee hoor, niet dicht te krijgen. Het was inmiddels al 21.00 uur ’s avonds dus ik naar het kantoor van ons zomerhuisjescomplex op zoek naar een nummer wat ik kon bellen. Twee nummers geprobeerd te bellen: niks. Dan maar de security erbij gehaald, want we wilden die deur wel gefixt hebben, aangezien er laatst een keer bij een ander huisje was ingebroken. Marloes haalt één van die beveiligingsmannetjes op, of nou ja dit keer was het een vrouw, maar het komt hetzelfde neer. Als dat ons moet beveiligen weet ik het ook niet meer. Één duw en om. Maar goed, toen stond er dus een vrouw bij ons binnen in huis, sjokt naar boven en tilt voorzichtig een wenkbrauw omhoog. Dik moeilijk lopen doen maar het kwam er op neer dat ze niks voor ons kon betekenen. Maar de mensen die mij een beetje kennen weten dat ik daar geen genoegen mee neem. Dus ik zo: “I don’t care. I’m going to call your boss.” Na tien minuten kwam er toen een klusjesman (nr. 2), maar die zei dat er een nieuw slot in moest. Wij dat weer aan school doorgegeven, maar ja (African time) je raadt het al, op dat nieuwe slot zitten we nog steeds te wachten…
Nog even een Afrikaans tintje in dit gesprek/monoloog: Pleuni (buurvrouw/ vriendin/ studiegenoot/reisgenoot/ manusje van alles) heeft connecties waar je u tegen zegt. Anyways, het komt er op neer dat we morgen naar de townships gaan om een begin te maken met het ontwerpen van een jurk. Een Afrikaanse vrouw meet dan alles op en dan kan je zelf een stofje uitkiezen en daar een ontwerp bij maken. En dat voor hooguit €40,- Briljant. Ook heeft Pleuni geregeld dat we binnenkort een keer op een zondag naar een aantal kerken in de townships gaan om een kerkdienst bij te wonen. Lijkt mij supergaaf! Die Afrikanen bij ons op school gaan al helemaal los tijdens de Zumba les van Bo (ook één van de buurvrouwen etc.). Bij een populair nummer gaan ze keihard mee zingen en klappen. Helemaal los!
Naast Zumba ben ik hier ook begonnen aan een andere hobby: gitaarspelen! Afgelopen week hebben Pleuni, Floor en ik onze eerste pingelpogingen gedaan. Leuk, leuk, leuk. Morgen weer. We hebben al huiswerk opgekregen en we hebben een gitaar geleend, dus we kunnen nu thuis heerlijk oefenen ’s avonds.
Voetbal. Dit doe ik niet, maar ik ben wel twee keer mee geweest als supporter. Vergeet niet, die mensen zijn ook nodig. Meestal moeten de Stenden Boyz (incl. drie vrouwen) een wedstrijd spelen tegen het Township Team (geen idee hoe ze heten) in NeMaTo (township van Port Alfred). Hier heb ik een keer een wedstrijd bekeken, wat vrij komisch was met een enkel-breek-veld en een doel zonder net, maar mét afgrond. Afgelopen week stond er een wedstrijd met het Airschool Team op de planning. Dit was op het terrein van de airschool, wat één van de betere van de wereld blijkt te zijn. Dus wij weer mee als trouwe supporters. Voordat de wedstrijd begon, gingen Floor en ik op ontdekkingstocht. Tijdens de zoektocht naar een wc, loop ik de eerste de beste hangar binnen en zeg (o.a.): “We are here for the match! Are you ready? Bring it on!!” *Had je misschien bij moeten zijn…* Voor de terugweg hadden Pleuni, Floor en ik een lift geregeld bij een piloot. Om een lang verhaal kort te maken; we mogen een keer mee op één van z’n vlieguurtripjes. Ben benieuwd. Floortje: “zeker wel!”
Afgelopen weekend zijn we met elf mensen naar Grahamstown geweest. Een universiteitsstadje in de buurt van Port Alfred. Hier zijn we wezen shoppen, hebben we de universiteit bezocht (of beter gezegd elke mogelijke deur opengetrokken om sneaky een blik naar binnen te werpen, wat uitmondde in een tour met een nonchalante houding van; wij zitten op deze school, wij komen hier dagelijks… net echt), zijn we uit geweest bij de rat en de papegaai (alias sekshol) en hebben we op de regenachtige zondag een filmpje gepakt in de plaatselijke bioscoop. Film: Black Swan. Genre: Typisch! Al met al, een weekend om niet te vergeten.
Plannen voor het komende weekend zijn er ook al. Vrijdag weg en zondag terug met als activiteiten: leeuwtjes aaien in het Seaview lion park (op zich tegen mijn principes in. Patricia zei nog; geen gekke dingen met beesten. Het schijnt best commercieel te zijn, maar zelfs een Zuid Afrikaans klasgenootje zei dat zij het zou doen), cultureel doen in Port Elizabeth en een bezoek brengen aan Addo Elephant Park.
Einde.
De altijd onheilspellende en vredelievende Berber *Cynisme*
(Zo sta ik hier alweer te boek, of andere woorden in deze trant)
Ok, om van start te gaan met een serieuze aangelegenheid; onze moduulopdracht voor school. We moeten een eco-friendly lodge ontwerpen in the Eastern Cape. Hier ben je heel vrij in, maar er moet wel een strategisch, organisatorisch, marketing en een financieel deel in zitten en het moet binnen de perken van 100 pagina’s blijven. Heel toevallig, maar Marloes, Kyra, Floor en ik zitten bij elkaar in een groepje. Wij hadden als idee om een lodge te bouwen die gericht is op de zakelijke markt. Misschien is dit niet voor iedereen even interessant, dus anders zap door naar de volgende paragraaf. Maar het is onder het motto: leuk om later terug te lezen. Dus daarom ga ik even verder. De zakelijke markt dus; we willen bij ons op het terrein vergaderruimtes, presentatieruimtes en conferentiezalen. Tevens (ojee, mijn schrijfgeouwehoer komt weer boven) willen wij een soort pakketten aanbieden waarbij mensen hun eigen verblijf kunnen samenstellen. Dus bijvoorbeeld inclusief trainingen en workshops. Dit doen wij dan door samen te werken met andere bedrijven. We richten ons op de zakelijke markt dus willen we een 5-sterren accommodatie met daarbij een tennisbaan, een fitnessruimte, een spa en een zwembad. Stukje leisure hè, onderschat dat niet. Is that so? Ja that is so! Ook willen we natuurlijk wel een paar lodges bouwen, maar niet te veel want dan komen er toeristen en kinderen en die willen wij niet. Lees: groot bord aan de ingang met daarop een schattig kindje met een dik rood kruis er doorheen. Ja mensen, anders kunnen die zakenmensen toch niet ongestoord aan het werk... Wel een beetje prioriteiten stellen. Oja, we willen ook geen beestjes, hooguit een paar geitjes en konijnen, want die moeten anders ook allemaal onderhouden worden. Kost dat? Duur! P.s. tips/adviezen/creatieve ideeën zijn welkom.
Next: uit in de Snotjes! Oftewel the snorting grunter, maar iedereen noemt het de Snorts, behalve floor en ik; ‘kom, we gaan naar de snotjes!’. De wekelijkse stapavond is woensdagavond, dus je raadt het al: vanavond weer! Ik zeg: goed verhaal. Lekker kort ook.
En door: een bezoek aan de plaatselijke dokter samen met Marloes. Marloes als patiënt voor een moedervlek. Ik als tolk en als mentale ondersteuning. Komen we daar aan, zitten daar serieus drie doktersassistentes (Chinese taferelen). Zijn ze zich met z’n drieën aan het buigen over een dossier, kom ik er weer tussendoor bulderen: nice teamwork here! Maar ja na het papierwerk te hebben ingevuld, gingen Marloes en ik naar dr. Webster’s spreekkamer. Of nou ja gezellige huiskamer kan je het bijna noemen. Geniaal, alle vier de muren waren haast allemaal volgehangen met foto’s van zijn hele familie. Op een gegeven moment begon hij zo halverwege zijn onderzoek een verhaal te vertellen dat hij op een dierenshow kippen showde. Een vriend van hem stond ook op deze show en die was op een gegeven moment tegen een Afrikaanse vrouw aan het kletsen. Dokter: ‘zegt mijn vriend tegen die vrouw “ik fok poezen”. Die vrouw schrikt zich helemaal de pleuris want een poes in het Afrikaans is zeg maar niet een kat, as you know what I mean, dus die vrouw zo “je kan zo nie praten nie”.’ Één en al hilariteit.
Dan onze balkondeur. Die was dus al kapot sinds het begin dat we hier zijn. Dit hadden we aan school gemeld en na jawel een maand later stond er opeens een klusjesman voor onze deur. Doodeng. Wij dat dus uitleggen, ging die man dat slot maken. Of nou ja, in die veronderstelling leefden wij. De volgende dag doet Marloes die deur open, maar nee hoor, niet dicht te krijgen. Het was inmiddels al 21.00 uur ’s avonds dus ik naar het kantoor van ons zomerhuisjescomplex op zoek naar een nummer wat ik kon bellen. Twee nummers geprobeerd te bellen: niks. Dan maar de security erbij gehaald, want we wilden die deur wel gefixt hebben, aangezien er laatst een keer bij een ander huisje was ingebroken. Marloes haalt één van die beveiligingsmannetjes op, of nou ja dit keer was het een vrouw, maar het komt hetzelfde neer. Als dat ons moet beveiligen weet ik het ook niet meer. Één duw en om. Maar goed, toen stond er dus een vrouw bij ons binnen in huis, sjokt naar boven en tilt voorzichtig een wenkbrauw omhoog. Dik moeilijk lopen doen maar het kwam er op neer dat ze niks voor ons kon betekenen. Maar de mensen die mij een beetje kennen weten dat ik daar geen genoegen mee neem. Dus ik zo: “I don’t care. I’m going to call your boss.” Na tien minuten kwam er toen een klusjesman (nr. 2), maar die zei dat er een nieuw slot in moest. Wij dat weer aan school doorgegeven, maar ja (African time) je raadt het al, op dat nieuwe slot zitten we nog steeds te wachten…
Nog even een Afrikaans tintje in dit gesprek/monoloog: Pleuni (buurvrouw/ vriendin/ studiegenoot/reisgenoot/ manusje van alles) heeft connecties waar je u tegen zegt. Anyways, het komt er op neer dat we morgen naar de townships gaan om een begin te maken met het ontwerpen van een jurk. Een Afrikaanse vrouw meet dan alles op en dan kan je zelf een stofje uitkiezen en daar een ontwerp bij maken. En dat voor hooguit €40,- Briljant. Ook heeft Pleuni geregeld dat we binnenkort een keer op een zondag naar een aantal kerken in de townships gaan om een kerkdienst bij te wonen. Lijkt mij supergaaf! Die Afrikanen bij ons op school gaan al helemaal los tijdens de Zumba les van Bo (ook één van de buurvrouwen etc.). Bij een populair nummer gaan ze keihard mee zingen en klappen. Helemaal los!
Naast Zumba ben ik hier ook begonnen aan een andere hobby: gitaarspelen! Afgelopen week hebben Pleuni, Floor en ik onze eerste pingelpogingen gedaan. Leuk, leuk, leuk. Morgen weer. We hebben al huiswerk opgekregen en we hebben een gitaar geleend, dus we kunnen nu thuis heerlijk oefenen ’s avonds.
Voetbal. Dit doe ik niet, maar ik ben wel twee keer mee geweest als supporter. Vergeet niet, die mensen zijn ook nodig. Meestal moeten de Stenden Boyz (incl. drie vrouwen) een wedstrijd spelen tegen het Township Team (geen idee hoe ze heten) in NeMaTo (township van Port Alfred). Hier heb ik een keer een wedstrijd bekeken, wat vrij komisch was met een enkel-breek-veld en een doel zonder net, maar mét afgrond. Afgelopen week stond er een wedstrijd met het Airschool Team op de planning. Dit was op het terrein van de airschool, wat één van de betere van de wereld blijkt te zijn. Dus wij weer mee als trouwe supporters. Voordat de wedstrijd begon, gingen Floor en ik op ontdekkingstocht. Tijdens de zoektocht naar een wc, loop ik de eerste de beste hangar binnen en zeg (o.a.): “We are here for the match! Are you ready? Bring it on!!” *Had je misschien bij moeten zijn…* Voor de terugweg hadden Pleuni, Floor en ik een lift geregeld bij een piloot. Om een lang verhaal kort te maken; we mogen een keer mee op één van z’n vlieguurtripjes. Ben benieuwd. Floortje: “zeker wel!”
Afgelopen weekend zijn we met elf mensen naar Grahamstown geweest. Een universiteitsstadje in de buurt van Port Alfred. Hier zijn we wezen shoppen, hebben we de universiteit bezocht (of beter gezegd elke mogelijke deur opengetrokken om sneaky een blik naar binnen te werpen, wat uitmondde in een tour met een nonchalante houding van; wij zitten op deze school, wij komen hier dagelijks… net echt), zijn we uit geweest bij de rat en de papegaai (alias sekshol) en hebben we op de regenachtige zondag een filmpje gepakt in de plaatselijke bioscoop. Film: Black Swan. Genre: Typisch! Al met al, een weekend om niet te vergeten.
Plannen voor het komende weekend zijn er ook al. Vrijdag weg en zondag terug met als activiteiten: leeuwtjes aaien in het Seaview lion park (op zich tegen mijn principes in. Patricia zei nog; geen gekke dingen met beesten. Het schijnt best commercieel te zijn, maar zelfs een Zuid Afrikaans klasgenootje zei dat zij het zou doen), cultureel doen in Port Elizabeth en een bezoek brengen aan Addo Elephant Park.
Einde.
De altijd onheilspellende en vredelievende Berber *Cynisme*
(Zo sta ik hier alweer te boek, of andere woorden in deze trant)
-
16 Maart 2011 - 07:29
Mutie:
h. zou zeggen....lekker bezig!!!
geen woord chinees bij, erg duidelijk mooi geschreven verhaal. -
16 Maart 2011 - 07:35
Willie En Co.....:
Zal Iris zeggen dat ze flink moet blijven oefenen ...
Dat je nog tijd hebt om te studeren !!!???
Maar jouw kennende komt dat goed !!
groet uit Hoogersmilde -
16 Maart 2011 - 07:38
Berber:
@ Willie en co...:
ik heb gister jullie kaartje ontvangen. Onder het motto: beter laat dan nooit haha. Maar bedankt. Erg leuk! :D -
16 Maart 2011 - 07:40
Willie En Co.....:
1 dus ?? er volgt nog een 2e !!
ben benieuwd hoelang die duurt !! -
16 Maart 2011 - 07:55
Erna:
1 woord; GENIAAL!! -
16 Maart 2011 - 08:01
Sonja(mam Van Floor):
wat een hilarisch verhaal. -
16 Maart 2011 - 08:20
Mariska:
Briljante tijd, volgens mij. Geniet ervan Burp! XX -
16 Maart 2011 - 08:25
Wilka:
hej! Leuk verhaal, ik kan me helemaal inleven!
Als die zakenmannetje nou met hun hele gezin naar jouw lodge dinges komen, kunnen ze hun kinderen niet meenemen.... een puntje om over na te denken, denk ik zo.
xus Wilka -
16 Maart 2011 - 10:42
Opatje:
Vraagt een engelsman aan een hollander: And, what are you doing for a living.
Zegt die hollander: I fok horses.
-
16 Maart 2011 - 15:41
Jolanda:
Ik mis de quote van de dag (of de nacht...) -
17 Maart 2011 - 11:05
Joop:
Kun je dat bordje met dat rode kruis ook exporteren naar NL?
Zou op sommige plekken hier in NL ook goed van pas komen;) Mooi verhaal weer, ik moet er altijd smakelijk om lachen...
Succes en zet 'm op!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
